Niagara

Na een nachtje in Rochefort waar we kondenbijkomen van de lange rit vanuit sturbridge was het de dagvan niagara watervallen. Hier keek ik in het bijzonder naar uit. De rit naar Rochefort was trouwens wel heel leuk door twee leuke stops. De laatste was bij de nummer zes grootste mall van Amerika. Zo veel gave winkels!!! Daar zou je een weekend kunnen doorbrengen. Wij waren er nu maar een uurtje dus echt misschien 5% van de mall gezien. Er is een heel klimpark en pretpark ingebouwd. Dat laatste hebben we helemaal niet gezien, een gedeelte van de klimtouwen wel. De eerste stop was de hoofdstad van New york state, albany. Mooi oud stadje waar in 1609 de Nederlanders aan wal kwamen vanuit nieuw Amsterdam om hun handel te verkopen die ze met de indianen hadden geruild. Leuk om te zien hoe ze die geschiedenis in die stad in ere houden.

Maar goed...niagara falls. We kwamen rond 12 uur in ons hotel. Het idee in ons hoofd dat we ons niet hoefden te haasten want we konden altijd de volgende ochtend ook nog in niagara doorbrengen als we nog niet alles gezien hadden. Eenmaal ingecheckt in een geweldige kamer...de beste tot nu toe zijn we naar de watervallen gelopen. Het was een kilometertje van ons hotel, misschien twee. Daar aangekomen gelijk kaartjes gekocht voor de caves of the winds. Om 16:30 mochten we daar in. Doorgelopen naar de maid of the mist, dat is het bootje dat tot onder de watervallen komt. Daar konden we direct op waardoor allebei de events die we wilden doen in 1 middag pasten. Het ging allemaal zo snel dat we vergaten te lunchen. Wat een geweldige plek was niagara falls!! We waren zo onder de indruk. Op de boot konden we als laatste er op, maar bleken uiteindelijk de beste plek te hebben. Bovenop werden mensen door het water overgoten waardoor het zicht slecht werd, onder op voor aan kregen de mensen ook al het spatwater. Achterin waar wij stonden was perfect. Het weer was ook mooi geworden. We vertrokken uit rochford met regen, maar daar hebben we geen last van gehad behalve dat het verkeer wat langzamer werd door slecht zicht.
Na de maid of the mist kon je met je poncho nog aan langs de waterval omhoog lopen. Daar werden we zo verschrikkelijk nat. Je kon niet vooruit kijken of omhoog vanwege de harde waterstraal die op je waaide vanaf de waterval. Deze tocht was zo gaaf. Wat een geweld dat water! Onze schoenen waren doorweekt en Tristan wist zichzelf tot op het bot nat te maken door aan het einde pas zijn capuchon op te zetten. Waar het water niet al naar binnen gelopen was door het nekgat, maakte hij het nu af door de volgelopen capuchon op te doen die hem nog een laatste douche gaf. We hebben hierna een lekkere hotdog gescoord. Inmiddels was het half vier