Canada de Grouse

Hi
Het is al weer een paar dagen geleden dat ik geschreven heb ik denk dat dat komt omdat ik nog een beetje moest bijkomen van de beklimming van de Grouse Mountain. Eerste dag in Canada Vancouver zijn we naar Stanley park geweest een immens park midden in Vancouver met aan de buitenkanten de zee en midden in het park een meer met bevers etc super mooie vogeltjes die niet schuw zijn er ging er een Naast me zitten op een bankje toen ik een kaakje aan het eten was om ook iets te krijgen. Verder werd er cricket gespeeld op diverse grasvelden en ook in een hoekje wat gevoetbald nu snapte Danillo gelijk waarom Canada niet hoog op de FIFA ranglijst staat, want dat was toch geen manier om met voetbal om te gaan. We hebben daar lekker gewandeld en zijn toen naar het hotel om pizza te bestellen en in de kamer te laten leveren dit duurde allemaal wel iets langer dan gepland maar rond 21:00 hadden we onze pizza hmmm daar hadden we ondertussen wel trek in. Lekker slapen en de volgende dag naar Grouse Mountain met een kabelbaan omhoog en op de top vogelshows, Lumberjacks, beren en wandeltochten een dagje Canadees plezier. De weg erheen was best druk en daar aangekomen waren alle parkeerplaatsen vol behalve D dus die kant ging de reis op. Plaatsje gevonden en een kaartje gekocht voor het parkeren op naar de kabelbaan. Echter kwamen we eerst op een plaats waar je ook naar boven kon wandelen. Hmmmm dat is natuurlijk ook wel leuk om te doen dacht ik toen..... en daar kwam ook de Nederlander in mij naar boven als we naar boven klimmen scheelt dat ook in de kosten van de kabelbaan ook nooit weg. Carolien mijn lieve lieve vrouw had ik maar naar haar geluisterd zei nog moeten we dat nou wel doen want er staat hier op dit bord dat het erg zwaar is en dat je dit niet zomaar even doet. Met iets van dit is 2 keer de trappen op van het empire state building , toen dacht ik nog daarom zijn we naar de rock gegaan die is nml veel hoger dit is echt niet zo zwaar, zetten ze alleen maar neer om af te schrikken en die Amerikanen overdrijven toch altijd. Was even vergeten dat ik al in Canada was en dat deze mensen dat niet doen maar die realisatie kwam pas na een half uur klimmen en er achter komen dat je pas op 1/4 van de tocht bent maar wel al op 6/7 van je uithoudingsvermogen !!!!
Beneden kwamen ook van die mensen met rugzakjes met water met zo'n slangetje en hardloopkleding overdreven zeg. Er waren zelf uitslovers, ook weer van die Amerikanen, die aan het rekken en strekken waren maar nog steeds was ik ervan overtuigd dat we dit klusje wel ff zouden klaren dus vol goede moed en gelukkig met 2 liter water voor ons vieren de eerste treden beklommen. Nou goed ik ben boven gekomen met een hoop gehijg ,maar dat deden er meer, en na 2 uur klimmen natuurlijk wel met diverse tactische rustpauzes in gebouwd. Danillo was onze verkenner en liep steeds voorop en wachtte dan weer op ons na een tijdje vond hij het wachten vervelend worden en is hij met zijn moeder door gelopen zodat Tristan en ik op mijn tempo konden lopen. Danillo had de berg alleen waarschijnlijk in de helft van de tijd bedwongen wat een held. Maar er was nog een held die dag en dat was Tristan die bij zijn hijgende vader bleef en hem tot steeds grotere hoogte dreef als ik weer even wilde stoppen zei Tristan ik zie daar iets verder een goed plekje en dan gromde ik iets van; ja dat is een goed idee dan zijn we sneller boven laten we dat maar doen lijkt mij ook een prima plekje, maar dan korter en meer van; gghhmmppffff. Maar zoals gezegd kwam het verlossende woord na 2 uur van Danillo die zei dat daar de top was en ik het niet kon geloven maar het toch waar was. Bezweet, besmeurd, gedehydreerd maar wel heel voldaan en trots op iedereen, want ja ook Lien was die dag een held (red. niet alleen die dag overigens), hebben we de top gehaald. En dan komt het neerkijken op de mensen die uit de kabelbaan komen en hun je zweet laten ruiken want jij bent wel een held en hunnie zijn maar zwakke baby's heerlijk daar doen we het toch allemaal maar voor. Ohja boven was ook erg leuk de beloofde Lumberjacks en vogelshows waren er ook hebben we nog twee beren gezien maar dit alles verbleekte toch wel een beetje in het magnifieke licht van de tocht naar boven. We zijn wel met de kabelbaan naar beneden gegaan maar dat moest want je mocht niet naar beneden lopen dat was te gevaarlijk en ik weet nu Canadezen spreken de waarheid en overdrijven niet. In de avond op verzoek van Danillo sushi gegeten en dat was een heerlijke afsluiting van een mooie dag gelukkig had ons hotel een lift anders had ik in de lobby geslapen.
Ondertussen zijn we al op Vancouver Island aangekomen en zitten we in onze luxe yurt aan de Browns bay het is hier echt onbeschrijfelijk mooi we hebben gistermiddag uren vanaf onze porch van de natuur zitten genieten in de avond ook nog met elkaar in de hottub met hetzelfde uitzicht echt heerlijk. Eerst nachtje ook lekker geslapen wel even wakker geworden van een muis ofzo waarna we onze etenswaar in de daarvoor bestemde plastic bakken hebben gedaan.